Christendom en Communisme: Joodse Tweelingen


Het volgende fragment komt uit "Nature's Eternal Religion" van Ben Klassen.

Opmerking* Hoewel dit artikel is geschreven voor een blank publiek, treft het Joodse communisme alle niet-Joden [niet-joden], ongeacht hun ras, en dit is zeker het lezen waard. Het christendom is een voorbereiding op het communisme, zijn doctrines zijn identiek aan de communistische filosofie, en er is niets spiritueels aan. Alle occulte kennis en macht die heidenen in staat zou stellen terug te vechten door middel van geestelijke oorlogsvoering [wat de Joden eeuwenlang tegen ons hebben gebruikt] is systematisch verwijderd. Na de gedwongen verwijdering met de Inquisitie is deze macht in handen gekomen van de Joodse toprabbijnen om vloeken uit te spreken, onvoorstelbare rijkdom en macht te creëren, en naar believen te gebruiken tegen niet-Joden. Met andere woorden, aangezien de "YHVH" alias "Jehova" in werkelijkheid het Joodse volk is, worden zij "God".
Het communisme is een ander Joods broederschapsbedrog dat niet-Joden voor de gek houdt door te denken dat het gaat om gelijkheid, vrede en een beter leven. Niets is minder waar. Het is een Joods programma van genocide, massamoord en slavernij voor niet-Joden, ongeacht kleur.
Citaat uit de Joodse Talmoed: Nidrasch Talpioth, p. 225-L: "Jehovah schiep de niet-jood in menselijke vorm zodat de jood niet door beesten gediend hoefde te worden. De niet-jood is dus een dier in menselijke vorm, en veroordeeld om de jood dag en nacht te dienen."


Christendom en Communisme: Joodse Tweelingen uit "Nature's Eternal Religion" door Ben Klassen

Om de Kosjere Konservatieven te horen vertellen, woedt er vandaag een felle, intensieve strijd tussen de kwade krachten van het communisme en de heilige krachten van het christendom. Ons wordt wijsgemaakt dat het een strijd is tussen goed en kwaad. Ons wordt verteld dat deze twee krachten de essentie zijn van twee polen van oppositie - in volledige en diametrale tegenstelling. Het is een schijngevecht. In feite zijn zij beide ontaarde producten van de collectieve Joodse geest, ontworpen om één en hetzelfde te doen - het vernietigen van het blanke ras. Als we deze twee kwade krachten, die de geesten van het blanke ras al die jaren hebben geteisterd en gekweld, nader bekijken, zien we dat ze helemaal niet tegenover elkaar staan. Wij ontdekken dat zij beiden aan de kant van het internationale Jodendom staan en het werk doen waarvoor zij zijn ontworpen, namelijk: de intelligentie van de Blanke Man verwarren en in de war brengen, zodat hijzelf de Jood zal helpen bij de vernietiging van het Blanke Ras.

Bij het vergelijken van de twee vinden we dat ze opvallend veel op elkaar lijken, en niet tegengesteld zijn. In feite zijn er zoveel overeenkomsten in de twee programma's en in de filosofie van deze twee geloofsbelijdenissen, dat de hand van dezelfde auteur gemakkelijk kan worden ontdekt. Die auteur is het Internationaal Joods Netwerk. Zij en zij alleen schreven zowel het credo van het christendom als het credo van het communisme. Zowel het communisme als het christendom prediken tegen het materialisme. Het communisme bestempelt de productieve en creatieve krachten van onze samenleving, waaraan wij de voordelen van een productieve blanke beschaving grotendeels te danken hebben, als "bourgeois". Vervolgens haalt het met ongekende woede uit naar de bourgeoisie en vertelt het ons keer op keer dat zij moeten worden vernietigd. In plaats van erkenning te geven waar die toekomt, belastert en belastert het deze constructieve en productieve elementen, namelijk de bourgeois of de kapitalisten, als het ultieme kwaad. Het christendom vertelt ons in wezen hetzelfde. Het vertelt ons dat het voor een kameel moeilijker is om door het oog van een naald te kruipen dan voor een rijke man om in de hemel te komen. Het zegt ons dat wij "alles wat gij hebt moeten verkopen en aan de armen geven", een verraderlijk advies dat, als het wordt opgevolgd, van ons allen een bende zwervers en bedelaars zou maken. Het zou zeer zeker de ondergang van onze samenleving veroorzaken. Het christendom vertelt ons verder: "Leg geen schatten op aarde, maar leg schatten in de hemel". De hele implicatie is duidelijk. Verzamel geen goede dingen in het leven. Als u door hard werken al wat rijkdom hebt weten te vergaren, doe het dan weg, geef het weg, geef het aan de armen, geef het vooral aan de Kerk, die het met graagte zal aannemen. Het netto resultaat van dit fantastisch slechte advies is natuurlijk dat het gemakkelijker overgaat in de handen van de Joden, die dergelijke dwaasheden niet onderschrijven. Zij hopen ons voor de gek te houden, wetende dat het oude gezegde "Een dwaas en zijn geld zijn spoedig gescheiden" maar al te waar is.

De andere kant van de medaille is dat de leiders van zowel het christendom als het communisme zelf fantastisch materialistisch zijn. Als we de katholieke kerk door de eeuwen heen bekijken, zien we dat, terwijl zij de arme weduwe het laatste beetje geld afhandig maakten, de kerk zelf goud, zilver en kostbare edelstenen in ongelooflijke hoeveelheden verzamelde en oppotte. Niet alleen nam zij al het goud, zilver en edelstenen op dat zij kon verzamelen, maar zij verwierf ook enorme hoeveelheden onroerend goed, en de katholieke kerk is vandaag ongetwijfeld de meest fantastisch rijke instelling op aarde. Zelfs in de donkere middeleeuwen, toen armoede wijdverbreid was, meestal door het christendom zelf, vinden we deze enorme en fabelachtig rijke kathedralen, gebouwd te midden van armoede, met met goud bezette altaren en apsissen en gewelven en zuilen en muren. De leiding van de Kerk liet grote basilieken, kathedralen, abdijen, doopkapellen, mausolea, kloosters en kerken bouwen. Deze waren vrijwel allemaal zo weelderig en zo groot in vergelijking met de magere omgeving van die tijd, dat ze opzichtig opvielen als de belangrijkste opslagplaats van alle materiële rijkdom - goud, zilver en architectonische weelde - van zowel hun tijd als hun geografische locatie. De kerk heeft nooit de moeite genomen om uit te leggen waarom het zo nodig was om zulke overdadige rijkdom tentoon te stellen aan de gelovigen, die keer op keer te horen kregen dat het slecht was om "schatten op te slaan". Tot op de dag van vandaag worden kerken gebouwd om flamboyant, opzichtig en bizar te zijn. Geld lijkt geen rol te spelen.

Het Vaticaan, die citadel van "geestelijk" leiderschap, die ook predikt: "leg geen schatten op aarde", brengt niet in praktijk wat het predikt. Integendeel, wat het praktiseert is het toppunt van hypocrisie en de antithese van spiritualiteit. Zij zet alles op alles om schatten op aarde te verzamelen. Zij heeft alleen al in aandelen een portefeuille van 5,6 miljard dollar vergaard, om nog maar te zwijgen van al haar onroerend goed, kunstschatten en andere kostbaarheden. Zij geniet een jaarlijks inkomen van 1,5 miljard dollar, waarvan een groot deel ongetwijfeld afkomstig is van de "laatste mijt van de weduwe" en van haar enorme bezittingen. Next Back Home Het Amerikaanse religieuze establishment als geheel wordt geschat op 102 miljard dollar. In 1969 was van de 17,6 miljard dollar die Amerikanen aan liefdadigheid bijdroegen, 45 procent of 7,9 miljard dollar bestemd voor religieuze doeleinden. Behoorlijk materialistisch voor een godsdienst die aardse schatten "schuwt" en predikt "mijn koninkrijk is niet van deze wereld".
Evenzo hebben de communistische bazen in Rusland, die bijna allemaal Joden zijn, alle rijkdommen van het platteland voor zichzelf verzameld. Terwijl de communistische slavenarbeider twaalf uur per dag zwoegt en dan thuiskomt in een groezelig, vuil, smerig, overvol appartementje dat hij deelt met andere gezinnen, hebben zijn Joodse bazen weelderige paleizen verspreid over het platteland. Ze rijden in de beste auto's, uiteraard met chauffeur, en eten het beste voedsel. Niet alleen dat, maar ze hebben de beste vliegtuigen tot hun beschikking om te vliegen waar ze maar willen om hun slavenarbeiders te besturen. Deze Joodse communistische bazen hebben meestal ook de beschikking over geïmporteerde kleding en kleermakers en een hele reeks bedienden. Wanneer zij moeten uitrusten van het runnen van hun slavenimperium, hebben zij privé-villa's aan de Zwarte Zee of andere vakantieoorden van hun keuze tot hun beschikking. En zo gaat het in het Proletarisch Arbeidersparadijs.

Laten we overgaan tot de volgende overeenkomst. Zowel het communisme als het christendom maken uitgebreid gebruik van de wapens van de terreur, zowel psychologisch als reëel. Ongetwijfeld het meest gruwelijke en gemene concept dat ooit is bedacht door de verdorven en collectieve geest van het Jodendom is het concept van de hel. Kunt u iets gruwelijkers bedenken dan miljoenen mensen op te sluiten in een oververhitte martelkamer en ze vervolgens voor eeuwig en altijd te verbranden, zonder zelfs maar de verzachtende genade toe te staan dat ze sterven? Met dit stukje "Goed Nieuws" en "Blijde Boodschap" wilde het christendom de geesten van zijn bijgelovige en onredelijke slachtoffers veroveren. Het feit dat zo'n folterkamer niet bestond, deed niets af aan het feit dat het een reële bedreiging was voor degenen die men liet geloven dat het echt was. Als je een kind bijvoorbeeld vertelt dat de Boogieman hem komt halen, en hij gelooft je onschuldig, dan is die dreiging net zo reëel als wanneer de Boogieman echt zou bestaan. En zo is het ook met de hel. Voor degenen die overtuigd zijn geraakt van het bestaan ervan, is deze verschrikkelijke dreiging net zo reëel als wanneer zij echt zou bestaan. Het christendom liet het echter niet bij psychologische terreur alleen. Zij die afweken van de officiële kerkelijke lijn werden tot ketters verklaard en onmiddellijk op de brandstapel gezet. Het idee om vuur in de een of andere vorm te gebruiken als middel om hun tegenstanders te martelen lijkt deze "liefhebbende" christenen geobsedeerd te hebben. Volgens de beroemde Martelaarsspiegel van van Braght werden ongeveer 33.000 christenen door andere zogenaamde christenen ter dood gebracht door middel van de brandstapel, een griezelige vorm van wraak. Alleen al onder mijn voorouders (die van het mennonitische geloof waren) zijn zo'n 2.000 martelaren op de brandstapel gezet door deze eeuwige christenen. Een opvallend kenmerk van deze brandstapelzaken was dat het altijd blanken waren die werden verbrand. Nooit heb ik ooit gehoord van een Jood die op de brandstapel werd gezet omdat hij niet geloofde volgens bepaalde regels van het Jodendom, ook al geloofde hij helemaal niet in Christus. De brandstapel was niet het enige middel van marteling en dood dat werd gebruikt door deze liefdevolle christenen die zo graag hun boodschap van liefde wilden verspreiden.

Tijdens de inquisitie en andere tijden werden alle beestachtige verfijningen van marteling die de verdorven menselijke geest kon bedenken, gebruikt om bekentenissen af te dwingen en de ongelovigen of ketters in het gareel te krijgen. De duimschroef, de waterdompeling, het ijzeren korset, de vierendeling, het uitsteken van de ogen met hete ijzers en de pijnbank (waarbij ledematen langzaam uit het lichaam werden getrokken door middel van strekken) waren slechts enkele van de middelen die door deze altijd liefdevolle christenen werden gebruikt om hun evangelie van liefde te verspreiden. Toen de communisten langskwamen en fysieke marteling gebruikten als een van hun veroveringsinstrumenten, konden zij weinig anders uitvinden dan wat de christenen al vóór hen hadden gebruikt. En dat is te verwachten, want het was de joodse duivel die de martelmiddelen voor beiden ontwierp. De kerk aarzelde ook niet om hele volkeren die zich niet aan hun religieuze dictaat onderwierpen met behulp van grootschalige oorlogsvoering neer te slaan. In de 16e, 17e en 18e eeuw waren de belangrijkste oorzaken van oorlog religieuze twisten, waarbij de ene religieuze groep zijn geloof aan de andere probeerde op te dringen door middel van grootschalige oorlogvoering en slachtpartijen. Het communistische gebruik van grootschalige terreur, zowel psychologisch als fysiek, is zo recent, zo wijdverspreid en zo bekend dat we het hier nauwelijks hoeven te herhalen.

Alleen al in Rusland gebruikte het joodse communistische regime terreur op een schaal die in de annalen van de geschiedenis ongekend is. Om het beste van het blanke ras in Rusland, namelijk de Wit-Russen, uit te roeien, hebben de Joden ongeveer 20.000.000 mensen afgeslacht. De terreur, de moorden, de moorden die vandaag de dag in Rusland plaatsvinden, tarten de verbeelding van de gemiddelde blanke. In ieder geval gebruiken zowel het communisme als het christendom terreur op grote schaal, zowel psychologisch als fysiek, om hun slachtoffers te onderwerpen. Terwijl de christenen uitblonken in psychologische terreur, blinken de communisten uit in fysieke terreur. Maar in beide gevallen waren de Joden experts in het gebruik van elke vorm van terreur die hun doel het best bereikte. Zowel het communisme als het christendom hebben een boek waarin vermoedelijk het credo van hun beweging is vastgelegd. Het christendom heeft de Joodse bijbel, die is geschreven door Joden, voornamelijk over Joden, met als doel het Joodse ras te verenigen en het blanke ras te vernietigen.

De communistische bijbel is Das Kapital en het Communistisch Manifest van Karl Marx, geschreven door Karl Marx samen met Friedrich Engels, die beiden Joden waren. Deze beide Joodse geloofsbelijdenissen, het communisme en het christendom, zijn zeer destructief, en wanneer ze worden gevolgd, breken ze het weefsel af van de samenleving die er het slachtoffer van is geworden. Het christendom leert de slechtheid van de mens, dat hij een niet-goede, onwaardige zondaar is, dat hij in zonde is geboren en dat elk instinct slecht is. Het communisme predikt dat het productieve, creatieve element van onze samenleving, namelijk de "bourgeois" zoals zij hen noemen, verrot en slecht is, en moet worden vernietigd. Men kan gerust stellen dat elke gezonde, gezonde samenleving die zich ofwel tot het volledige christendom wendt en al zijn beginselen in praktijk brengt, ofwel een samenleving die het zuivere communisme in praktijk brengt, zichzelf spoedig zou vernietigen. Wij willen er nogmaals krachtig op wijzen dat, in tegenstelling tot wat deze Kosher Konservatieven ons altijd vertellen, communisme geenszins hetzelfde is als socialisme of collectivisme. Deze laatste zijn constructieve basiselementen van elke gezonde samenleving, maar communisme is een onverhuld Joods slaven-arbeiderskamp. Aangezien ik in een ander hoofdstuk uitvoerig op deze kwestie ben ingegaan, zullen wij hier geen verdere ruimte inruimen om dit idee te herzien. Zowel het communisme als het christendom prediken de gelijkheid van de mens. Het christendom predikt dat wij allen gelijk zijn in de ogen van de Heer, terwijl de communisten prediken dat wij allen gelijk moeten worden in de communistische maatschappij. De laatsten beweren dat de enige reden waarom wij niet gelijk zijn volledig te wijten is aan het milieu, en deze kleine gril van de natuur gaan zij corrigeren. Tegen de tijd dat zij ons allemaal in een gelijke omgeving hebben verwerkt, verzekeren zij ons dat zij ons allemaal gelijk zullen hebben gemaakt, zodat wij allemaal gelijk zijn.

Dit zal maar al te waar zijn, want het blanke ras zal worden genivelleerd tot waar zij allen gelijk zijn aan een horde ellendige slaven, terwijl elke Jood daarentegen een koning zal zijn. Niet alleen prediken zowel het communisme als het christendom de gelijkheid van het individu, maar zij prediken ook de gelijkheid van rassen, nog zo'n gemene leugen die in het gezicht van de natuur wordt geworpen. Beide geloofsovertuigingen hebben een zeer lastig dogma dat op zichzelf nogal vaag en verwarrend, om niet te zeggen tegenstrijdig is. Daarom hebben ze allebei een hiërarchie ingesteld die bepaalt wat het juiste dogma van de dag is, en iedereen moet zich aan de lijn houden of de gevolgen van een gevestigde machtsstructuur ondergaan. Het christendom en het communisme hebben beide hun schisma's gehad. In het geval van het christendom werden afwijkende volgelingen ketters genoemd en in het geval van het communisme worden degenen die afwijken van de officiële lijn deviationisten genoemd. In het geval van het christendom vond het grote schisma natuurlijk plaats tijdens de Reformatie, toen het protestantse segment zich ontwikkelde en afbrak van de katholieke kerk. Vanaf dat moment splitste het zich in duizend verschillende richtingen, allemaal ten nadele en ter vernietiging van het blanke ras. De eerste grote splitsing was natuurlijk toen het Byzantijnse Rijk zich afsplitste van de Romeinse of Westerse helft.

Onder de communisten waren er een aantal scheuringen, zoals de Mensjewieken en de Bolsjewieken, en een aantal andere scheuringen, voordat de communisten ooit aan de macht kwamen. Nadat zij aan de macht waren gekomen, waren er de Stalinistische communisten en de Trotskistische communisten, waarbij de laatsten krachtig werden vervolgd en uit de rangen werden gezuiverd. Nu hebben we vermoedelijk de Mao-vleugel van de communistische partij en een tijdlang hadden we de deviationisten van Tito, enzovoort. In ieder geval is de hoofdgedachte in het christendom en het communisme hetzelfde: bovenop een verwarrend en onmogelijk dogma zit een strakke machtige hiërarchie die dicteert en interpreteert wat de lijn van haar volgelingen moet zijn, en terreur, dood en represailles zijn de gevolgen voor degenen die voor zichzelf durven denken. Het is helemaal niet verwonderlijk dat de aartsvijand van deze beide Joodse geloofsovertuigingen Adolf Hitler is, omdat hij het waagde naar buiten te komen met een gezonde, natuurlijke sociale structuur die de principes belichaamde die in harmonie waren met de natuurwetten, en met de gezonde instincten voor het behoud van het Witte Ras. Daarom vinden we de Joodse pers, de communistische pers en het christendom, allemaal in koor, die Adolf Hitler veroordelen en ons vertellen wat een vreselijke, vreselijke man hij was. Allen bestendigen en herhalen keer op keer dezelfde Joodse leugens over Hitler die de Joden zelf hebben bedacht en aan hun volgzame knechten hebben verstrekt. De overeenkomsten tussen deze geloofsbelijdenissen gaan maar door. Beide prediken de vernietiging van de huidige samenleving. Zij richten zich vooral op de vernietiging en de degradatie van de meer creatieve en productieve elementen van de samenleving als geheel. Beiden hekelen en belasteren de betere elementen van de gevestigde samenleving en verheugen zich over menselijke mislukkingen en zwakheden, en beweren daarmee de juistheid van hun communistisch-christelijke theorie te bewijzen.

De Joden, die de plegers van het communisme zijn, zien het hoofdkwartier van de Verenigde Naties uiteindelijk in Israël en in het bijzonder in Jeruzalem. Ook het christendom heeft het voortdurend over Sion, het Nieuwe Jeruzalem, en ziet Jeruzalem als het Heilige Land, haar oorsprong en geestelijke hoofdkwartier. Deze beide joodse geloofsovertuigingen volgen consequent een beleid dat rampzalig is voor het welzijn van het blanke ras. Ik ben al aanzienlijk gedetailleerd ingegaan op de rampzalige gevolgen van het christendom voor de grote Witte Romeinse beschaving. Ik heb er ook al eerder op gewezen dat de Joden in het communistische Rusland 20.000.000 van de beste Witte Russen hebben gedood. De programma's en het beleid van deze beide godsdiensten reiken echter veel verder dan deze twee grote rampen in de geschiedenis, en om aan te geven hoe rampzalig de gevolgen van zowel het christendom als het communisme zijn geweest voor het wel en wee van het Witte Ras zou een heel boekdeel op zich nodig zijn. Ik geloof dat we door dit boek heen een massa van zulke voorbeelden hebben verspreid, dat het nauwelijks nodig is ze hier nog eens te herhalen. Een andere overeenkomst die zich manifesteert in deze beide Joodse geloofsbelijdenissen is dat beide een ongeneeslijk vermogen hebben om een overdaad aan woorden voort te brengen die uiterst vaag en met verwarring omgeven is. Niet alleen is de woordenstroom overvloedig, maar ook ontbreekt het ongelooflijk aan inhoud. Dit is een oude Joodse truc om de geesten van hun tegenstanders te verwarren en in de war te brengen, waarbij de laatsten worden misleid door te denken dat al deze enorme verzameling woorden een hogere betekenis moet hebben die hun begrip te boven gaat.

Om de oppositie verder te vernietigen en terug te slaan, hebben beide geloofsovertuigingen de kunst ontwikkeld om gemene trigger-woorden en haatdragende woorden naar hun tegenstanders te slingeren. De christenen hebben haatdragende woorden ontwikkeld als atheïst, heiden, ketter, afvallige, godslastering, heiden, zondaar en anti-christ. De communisten hebben een hele reeks soortgelijke woorden ontwikkeld, zoals fascist, nazi, racist, dweper, vooroordeel en antisemiet. Zonder dat iemand echt stilstaat om te analyseren wat elk van deze woorden betekent en waarom ze als slecht moeten worden beschouwd, zijn deze woorden ontwikkeld tot een hoge staat van impliciet kwaad, zodat je door deze namen alleen maar te noemen, niet echt over de kwesties hoeft te debatteren, maar je tegenstanders genadeloos neerhaalt zonder ook maar enige discussie of redenering. Als de overeenkomsten tussen het christendom en het communisme nogal frappant lijken, is er een heel goede reden voor hun parallelle ideologie. Die reden is, natuurlijk, dat zij beide zijn bedacht door de Joodse machtsstructuur met als gemeenschappelijk doel de vernietiging van het blanke ras. Helaas zijn hun beide ideologieën tot nu toe verwoestend effectief geweest. Het is gedeeltelijk het doel van dit boek en de Creativiteitsbeweging om deze verwoestende aanval op de geest van het Witte Ras te confronteren en deze twee Joodse ideologieën te ontmaskeren voor wat ze zijn. Verder ben ik er vast van overtuigd, en het is mijn weloverwogen conclusie, dat de Joden nooit het moderne communisme aan een lang lijdende mensheid hadden kunnen opdringen, als zij niet eerst het intellect van het blanke ras hadden verzacht, losgemaakt en verward met de misleidende strikken van het christendom. Het is daarom de verdere doelstelling van Creativiteit om het verwarde denken van het Witte Ras te helpen rechtzetten, zodat het beide joodse plagen van deze planeet kan en wil uitbannen

Christendom, Communisme, de Joden en de Bijbel

De Heilige Bijbel: Een boek van Joodse hekserij

De Christelijke Massa en hoe deze samenhangt met Joodse Rituelenmoord

Gedachtencontrole en de Bijbel

De waarheid over de Bijbel

"Jaar Nul"

De Joodse Gedwongen Microchip Implantaten PDF

Het bovenstaande artikel is uiterst ernstig. Dit is wat het vijandelijke ras van buitenaardse Grijzen heeft, een microchip-implantaat dat hun emoties, gedachten en al het andere controleert. Het artikel bevat talrijke verwijzingslinks, samen met uittreksels die bewijzen dat dit in de ZEER nabije toekomst voor de hele wereld geldt en al gebeurt.

Satan's Bibliotheek [Gratis pdf's, audiopreken en informatie].

 

TERUG NAAR ONTMASKERING VAN HET CHRISTENDOM