"De christelijke vastberadenheid om de wereld slecht en lelijk te vinden, heeft de wereld slecht en lelijk gemaakt." 
- Friedrich Nietzsche

Tegenwoordig heeft de christelijke kerk niet meer de macht die zij ooit had, maar toch zijn wij getuige geweest van christelijk misbruik van kinderen, kinderverkrachting, molestatie en andere verachtelijke daden die de ware aard van veel christenen onthullen en het effect dat hun "God" heeft op zijn volgelingen. De pedofilieschandalen zijn slechts een klein voorbeeld van waartoe christenen in staat zijn. Dit komt door de kwade energie waarmee zij zich verbinden. "God" en de "Duivel" staan tegenover elkaar! Dit is duidelijk te zien in het Oude Testament, waar die "God" van het christendom "een Moordenaar en een Leugenaar van het begin af aan" was.

Jaren geleden, toen de christelijke kerk volledige controle had over regering, menselijk leven en geest, kunnen we aan de inquisitie zien hoe ziek deze mensen zijn en tot hoever ze zullen gaan om u "Jezus" te laten aanvaarden. Net als bij het vele christelijke misbruik van kinderen tegenwoordig, werden jaren geleden bij de inquisitie meisjes vanaf negen jaar en jongens vanaf tien jaar berecht voor hekserij. Veel jongere kinderen werden gemarteld om getuigenissen tegen hun ouders af te dwingen.¹ Kinderen werden vervolgens gegeseld terwijl ze toekeken hoe hun ouders verbrandden.

De inquisitie was het vroege communisme. De katholieke kerk was de NKVD en KGB van de Middeleeuwen. Lees voor meer gedetailleerde informatie De Goelag Archipel van Aleksandr Solzjenitsyn. De inquisitie en het communisme, beide joodse programma's, zijn beide bijna identieke systemen van massamoord, marteling en onderwerping van de massa.
"Het christendom en het communisme liggen geestelijk en ideologisch heel dicht bij elkaar. Dit is een vrij bekend concept dat door verschillende denkers is overgenomen, van Thomas More tot Lev Tolstoj. Weinig mensen weten dat de eerste socialistische staat ter wereld werd opgericht in Paraguay en gebaseerd was op de ideeën van katholieke jezuïeten voordat Marx zijn leer creëerde."
"De "Sociëteit van Jezus" - de religieuze orde van de Jezuïeten - in de katholieke kerk was ongeveer gelijk aan de KGB in de Sovjet-Unie."
Bovenstaande citaten uit "Pravda" [de belangrijkste krant van de Communistische Partij en de belangrijkste krant van de voormalige Sovjet-Unie]. Uit het artikel: Is er een verschil tussen het christendom en het communisme? 30/04/2013

De waarheid is dat bijna alle inquisiteurs en hoge katholieke geestelijken Joden waren.

Uit een gedocumenteerd geval in de Silezische stad Neisse blijkt dat er een enorme oven werd gebouwd, waarin gedurende tien jaar meer dan duizend "veroordeelde heksen, sommigen nog zo jong als twee jaar oud" levend werden geroosterd.² Veel slachtoffers waren ook extreem oud, sommigen in de tachtig. Dit maakte voor de kerk geen verschil.

De christelijke kerk heeft miljoenen en miljoenen levens vermoord, gemarteld, verminkt en vernietigd, zowel direct door de inquisitie als indirect door alle oorlogen die zij heeft uitgelokt. De schade en vernietiging die deze smerige religie de mensheid heeft aangedaan is bijna niet te bevatten. De meeste mensen zijn zich niet eens bewust van de feiten. Tussen 1450 en 1600 was de christelijke kerk verantwoordelijk voor de marteling en verbranding van ongeveer 30.000 vermeende "heksen".

Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Constantijn CE 306-337 werden de doctrines van de christelijke kerk beschouwd als het fundament van de wet.4 Ketters [personen die zich verzetten tegen de kerkelijke leer, of daar zelfs maar van werden beschuldigd] werden gezocht, gemarteld en uiteindelijk vermoord. Ketterij was een overtreding tegen zowel de staat als de kerk. Honderden jaren lang probeerden burgerlijke machthebbers alle ketterij uit te roeien.

Al in 430 CE verklaarden de kerkleiders dat op ketterij de doodstraf stond. In het jaar 906 was de "Canon Episcopi" het eerste kerkelijke orgaan dat het gebruik van hekserij uitdrukkelijk verbood.5 Voordat de inquisitie op gang kwam, liet de kerk ketters weer toe onder voorwaarden die zij redelijk achtte. Het volgende is een voorbeeld:

<sup>Gedurende drie zondagen werd de ketter ontkleed tot aan het middel en gegeseld vanaf de ingang van de stad/dorp tot aan de kerkdeur. Hij/zij moest zichzelf permanent vlees, eieren en kaas ontzeggen, behalve op Pasen, Pinksteren en Kerstmis, wanneer hij/zij daarvan mocht eten als teken van zijn/haar boetedoening. Gedurende twintig dagen, tweemaal per jaar, moest hij/zij vis vermijden en gedurende drie dagen in elke week vis, wijn en olie vasten, als zijn/haar gezondheid dat toeliet.

Hij/zij moest kloostergewaden dragen met een klein kruis, genaaid op elke borst. Hij/zij moest dagelijks de mis horen. Zeven keer per dag moest hij/zij de canonieke uren opzeggen en daarnaast tien keer per dag en twintig keer per nacht in Paternoster.
Hij/zij moest zich volledig onthouden van seks. Elke maand moest hij/zij zich melden bij een priester die de ketter nauwlettend in de gaten moest houden. Hij/zij moest worden afgezonderd van de rest van de gemeenschap.6</sup>

Om het werk van de inquisiteurs te vergemakkelijken, bepaalde paus Innocentius IV in 1254 dat beschuldigers anoniem mochten blijven, zodat de slachtoffers hen niet konden confronteren en zich niet konden verdedigen. Veel kerken hadden een kist waar informanten schriftelijke beschuldigingen tegen hun buren in konden doen. Drie jaar later stond hij foltering toe en keurde deze officieel goed als methode om bekentenissen van ketterij af te dwingen.⁹
Slachtoffers werden in een kamer gemarteld en als ze dan bekenden, werden ze uit de kamer naar een andere kamer geleid om te bekennen aan de inquisiteurs. Op deze manier kon worden beweerd dat de bekentenissen werden afgelegd zonder gebruik van geweld. Het inquisitierecht verving het gewoonterecht. In plaats van onschuldig tot het tegendeel is bewezen, werd het schuldig tot het tegendeel is bewezen.

Inquisiteurs werden zeer rijk en namen steekpenningen en boetes aan van de rijken, die betaalden om niet vervolgd te worden. De rijken waren het voornaamste doelwit voor de kerk, die hun eigendommen, land en alles wat zij al generaties lang bezaten in beslag nam. De inquisitie nam bij beschuldiging alle bezittingen van de slachtoffers in beslag. Er was weinig of geen kans om te bewijzen dat men onschuldig was, dus dit is een van de manieren waarop de katholieke kerk zeer rijk werd. Paus Innocentius stelde dat aangezien "God" kinderen strafte voor de zonden van hun ouders, zij geen recht hadden om wettige erfgenamen te zijn van de bezittingen van hun ouders. Tenzij kinderen uit vrije wil hun ouders kwamen aangeven, bleven zij berooid achter. Inquisiteurs beschuldigden de doden zelfs van ketterij, in sommige gevallen wel zeventig jaar na hun dood. Ze groeven de beenderen van de slachtoffers op en verbrandden ze en confisqueerden alle bezittingen van hun erfgenamen, zodat die niets overhielden. 10

De acties van de inquisiteurs hadden verwoestende gevolgen voor de economie, waardoor hele gemeenschappen totaal verarmden terwijl de kerk zich overlaadde met rijkdom. Ze verlamden ook de economie door bepaalde beroepen verdacht te maken. Inquisiteurs beschouwden het gedrukte woord als een bedreiging voor de kerk en bemoeiden zich met de communicatie die tot stand kwam door de uitvinding van de drukpers in de 15e eeuw. Kaarten, cartografen, reizende kooplieden en handelaren werden allemaal onder intensieve verdenking geplaatst; een bedreiging voor de kerk.

Hoewel de kerk in de 4e eeuw en in 1022 in Orléan was begonnen met het vermoorden van mensen die zij als ketters beschouwde, drongen de pauselijke statuten van 1231 erop aan dat ketters de dood door vuur moesten ondergaan. Door mensen te verbranden werd het vergieten van bloed voorkomen. Johannes 15:6 "Als iemand niet in Mij blijft, wordt hij als een tak uitgeworpen en verdort; en de mensen verzamelen ze en werpen ze in het vuur, en ze worden verbrand".

De pedofilie van vandaag is slechts een klein voorbeeld van de waanzin en de verwrongen, verwrongen geest van de meeste christenen en waar elke macht die zij verkrijgen toe leidt.

De heksenjachten van 1450-1750 waren wat R. H. Robbins [The Encyclopedia of Witchcraft and Demonology] noemde "de schokkende nachtmerrie, de smerigste misdaad en de diepste schande van de westerse beschaving". In deze periode van 300 jaar voerde de kerk de massamoord en systematische foltering van onschuldige mensen op. Folteraars kregen zoveel tijd als ze nodig hadden om hun slachtoffers te folteren. De meeste rechtbanken eisten dat het slachtoffer voorafgaand aan de marteling grondig werd geschoren, met als argument dat elke Demon die onopgemerkt bleef in het lichaamshaar van het slachtoffer zou kunnen ingrijpen om de pijn die de folteraars toebrachten te verdoven of het slachtoffer te antwoorden.11

Artsen zouden aanwezig zijn als het leek dat het slachtoffer door de martelingen zou kunnen sterven. Het slachtoffer mocht dan even bijkomen voordat er verder werd gemarteld. Als het slachtoffer tijdens de foltering stierf, beweerden inquisiteurs dat de duivel tussenbeide kwam om het slachtoffer verdere pijn te besparen of om te voorkomen dat hij zijn geheimen onthulde.12 Bij degenen die flauwvielen werd azijn in hun neusgaten gegoten om hen weer tot leven te wekken. De families van de slachtoffers werden bij wet verplicht om de kosten van de martelingen aan het gerecht te vergoeden. Hele landgoederen werden door de kerk in beslag genomen. Priesters zegenden de martelwerktuigen voordat ze werden gebruikt. Bepaalde apparaten werden gebruikt om maximale pijn te veroorzaken; onbetwistbaar bewijs van de zieke christelijke geest:

Judaswieg
Het slachtoffer werd aan een touw of ketting omhoog getrokken en vervolgens op de punt neergelaten. De beul regelde de druk door gewichten aan het slachtoffer te bevestigen of het slachtoffer te schommelen of van verschillende hoogten op te tillen en te laten vallen.

Brodequin [De Laarzen] De brodequin werd gebruikt om de benen te verbrijzelen door het apparaat met de hand aan te spannen, of door met een hamer op de wiggen te slaan om de botten te verbrijzelen totdat het beenmerg eruit spoot. Mensen die bewusteloos raakten werden verder veroordeeld als het verliezen van het bewustzijn als een truc van de duivel om aan de pijn te ontsnappen.

Het verbranden van de voeten. Olie, reuzel en vet werden op de voeten aangebracht alvorens ze boven een vuur te roosteren. Een scherm werd gebruikt om de pijn te beheersen of te vergroten, want de blootstelling aan het vuur werd op en af toegepast voor maximaal lijden. Als variatie werden sommige slachtoffers ook gedwongen grote leren of metalen laarzen te dragen waarin kokend water of gesmolten lood werd gegoten.

Ophangen en de Strappado

De handen van het slachtoffer werden achter de rug gebonden. Vervolgens werden ze met een katrol en een touw naar het plafond van de folterkamer getrokken. Ontwrichting volgde. Christenen gaven de voorkeur aan deze methode, omdat ze geen zichtbare foltersporen achterliet. Vaak werden zware gewichten aan het slachtoffer vastgebonden om de pijn en het lijden te vergroten.
Squassation was een extremere vorm van marteling. Bij deze methode werden gewichten tot honderden ponden vastgebonden, waardoor ledematen uit hun kassen werden getrokken. Hierna liet de christelijke inquisiteur snel het touw los, zodat ze op de grond vielen. Op de laatste seconde trok de christelijke inquisiteur opnieuw aan het touw. Dit ontwrichtte vrijwel elk bot in het lichaam van het slachtoffer. Vier keer trekken werd voldoende geacht om zelfs de sterkste slachtoffers te doden.

Velen werden ook ondersteboven opgehangen tot wurging het gevolg was.

Ketters Vork

Dit apparaat werd vaak gebruikt om het slachtoffer op weg naar de brandstapel het zwijgen op te leggen, zodat het niet kon onthullen wat er in de folterkamer was gebeurd of zich op enigerlei wijze kon verdedigen.

Het verscheuren van het vlees

Christelijke geestelijken genoten van het scheuren en verscheuren van het vlees. De katholieke kerk leerde dat een mens kon leven totdat de huid tot aan het middel was geschild als hij levend werd gevild. Vaak werden de rippers roodgloeiend verhit en gebruikt op de borsten van vrouwen en in de genitaliën van beide geslachten.

Borstschillers

De ijzeren folterstoel was bezaaid met spijkers. Het slachtoffer werd naakt vastgebonden en onder de stoel werd een vuur aangestoken. Er werden ook zware voorwerpen gebruikt. Deze werden op het slachtoffer geplaatst om de pijn van de spijkers te verhogen. Ook werden klappen met hamers uitgedeeld. Vaak werden bij de stoel ook andere martelwerktuigen gebruikt, zoals de hierboven afgebeelde vleesscheurende nijptangen en beenklemmen.

Schedelbreker
Deze spreekt voor zich. Christelijke geestelijken gaven de voorkeur aan dit apparaat omdat het geen zichtbare sporen achterliet, tenzij de schedel volledig werd verbrijzeld, wat gebeurde.

Het Rek
Het rek, alias de ladder, was een ander apparaat dat veel werd gebruikt. De procedure bestond erin het naakte of bijna naakte slachtoffer horizontaal op de ladder of het rek te plaatsen. Touwen werden gebruikt om de armen en benen vast te binden als een tourniquet. De knoop kon gestaag worden gedraaid om de touwen strak te trekken en het slachtoffer zo ver uit te rekken dat de spieren en banden scheurden en de botten braken. Vaak werden zware voorwerpen op het slachtoffer geplaatst om de pijn te verhogen. Dit werd door de kerk beschouwd als "een van de mildere vormen van marteling".

Het Wiel

Het naakte slachtoffer werd uitgestrekt, met het gezicht naar beneden op de grond of op het executiedok, met gespreide armen en benen, en vastgebonden aan palen of ijzeren ringen. Onder de polsen, ellebogen, enkels, knieën en heupen werden houten dwarsbalken geplaatst. De inquisiteur sloeg vervolgens ledemaat na ledemaat en gewricht na gewricht, inclusief de schouders en heupen, met de ijzeren rand van het wiel, waarbij hij ervoor zorgde dat het slachtoffer niet stierf. Er waren splinters van verbrijzelde botten, overal spoot bloed, en het hele skelet van het slachtoffer werd verpletterd en verbrijzeld. Daarna werden de verbrijzelde ledematen "gevlochten" in de spaken van het grote wiel.

Het wiel moet wel een van de gruwelijkste marteltuigen zijn. Het idee is dat de ledematen van de slachtoffers worden verbrijzeld en rond de spaken van het wiel worden verstrengeld, zodat ze eraan vastzitten.

De Duimschroef De duimschroef was een apparaat waarbij de duimen van het slachtoffer werden geplaatst en systematisch geplet. Soortgelijke apparaten werden gebruikt op de tenen. Duimschroeven werden vaak tegelijk toegepast met de strappado en andere martelwerktuigen om meer pijn te veroorzaken.

De watermarteling Het slachtoffer werd uitgekleed en vastgebonden op een bank of tafel en er werd een trechter in zijn keel gedrukt. In de trechter werd water in kannen en kruiken gegoten en zijn neus werd dichtgeknepen, waardoor hij gedwongen werd te slikken. Nadat dit zo vaak was herhaald dat de maag van het slachtoffer bijna barstte, werd de bank of tafel gekanteld, met het hoofd van het slachtoffer naar de grond gericht. Het water in de maag oefende een pijnlijke druk uit op de longen en het hart van het slachtoffer. Er was niet alleen de ongelooflijke pijn, maar ook het gevoel van verstikking. Inquisiteurs sloegen ook op de maag met hamers tot het punt van inwendige breuk. In een andere variant werd het slachtoffer gedwongen om grote hoeveelheden water in te slikken samen met lengtes geknoopt koord. De koorden werden dan met geweld uit de mond van het slachtoffer gerukt, wat resulteerde in onthoofding.

De Iron Maiden ook bekend als de "Maagd Maria" Op de voorkant van dit apparaat stond een beeld van de Maagd Maria, binnenin zaten spikes, scherpe messen of spijkers. De armen van het beeld werden door hefbomen bewogen, waardoor het slachtoffer tegen de messen en spijkers werd gedrukt.

Andere middelen en methoden:

• Gedwongen voeding van overmatig gezouten voedsel dat resulteerde in extreme dorst en vervolgens het onthouden van water.

• Onderdompeling in kokend water doorspekt met kalk.

• Het heen en weer rukken door 2 of meer inquisiteurs met touwen aan een ijzeren halsband met spijkers. Dit scheurde het vlees in de nek van het slachtoffer. Varianten maakten gebruik van schroeven die konden worden aangedraaid.

• De bidstoel. Een spijkerplank waarop het slachtoffer gedwongen werd te knielen.

• Stokken die voorzien waren van ijzeren spijkers.

• Het langzaam roosteren van slachtoffers boven vuur.

• Het "Heksenlopen" hield in dat een slachtoffer dagenlang heen en weer moest lopen tot het volledig uitgeput was. Een variatie hierop was dat het slachtoffer gekruist op een houten kruk moest zitten, zonder beweging of slaap. Sommige slachtoffers waren wel 80 jaar oud.

• "Thrawing". Vergelijkbaar met de ijzeren halsband met spijkers, alleen werd een touw strak om het hoofd gebonden en werd het slachtoffer heen en weer getrokken.

• "Turkas." Dit was een variant van nijptangen die werden gebruikt om vingernagels uit te trekken.

• Velen werden in smerige kerkers gegooid zonder licht of menselijk contact, daarnaast werden ze vaak geketend of opgesloten in de boeien.

• "Scoren boven de adem" het oude geloof dat het bloeden van een heks boven de mond en neus een betovering zou verbreken, zette inquisiteurs aan tot het scheuren van vlees, het steken met naalden en andere instrumenten in het gezicht van het slachtoffer.

Galileo Galilei, de beroemde Italiaanse astronoom en natuurkundige, was een van de bekendste slachtoffers van de inquisitie. Een brief waarin hij probeerde de Copernicaanse theorie, dat de aarde niet het middelpunt van het heelal is, aan te tonen, werd door enkele van zijn vijanden doorgestuurd naar de inquisiteurs in Rome. Hij werd in 1633 berecht en schuldig bevonden aan ketterij. Hij werd gedwongen zijn verklaring te herroepen en werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf onder huisarrest. In 1979 verklaarde paus Johannes Paulus II dat de Rooms-Katholieke Kerk "zich misschien vergist had door hem te veroordelen" en hij stelde een commissie in om de zaak te bestuderen.13 In 1993 verleende de katholieke kerk "officieel" gratie aan Galileo. Met andere woorden, zij vergaf hem dat hij had geleerd dat de planeten om de zon draaien en niet om de aarde.

Verlies van mensenlevens:

• Salzburg, Oostenrijk, 1677-1681 meer dan 100 vermoord.

• Baskische regio van de Pyreneeën; 1608, advocaat Pierre de Lancre werd naar de regio gestuurd om "degenen die heidense goden aanbaden uit te roeien en te vernietigen". Meer dan 600 gemarteld en vermoord.

• Heksenrechter Henri Boguet c. 1550-1619 stuurde ongeveer 600 slachtoffers de dood in in Bourgondië, waaronder veel jonge kinderen die systematisch werden gemarteld en vervolgens levend verbrand.

• Een zwangere vrouw werd levend verbrand en door het trauma beviel zij voordat zij stierf. De baby werd weer in de vlammen geworpen.

• Zweedse stad Mora, 1669, meer dan 300 vermoord. Onder hen 15 kinderen. Zesendertig kinderen tussen 9 en 15 jaar moesten de handschoen opnemen en werden een jaar lang wekelijks met staven op hun handen geslagen. Twintig van de jongste kinderen, allemaal jonger dan 9 jaar, kregen 3 zondagen achtereen zweepslagen op hun handen bij de kerkdeur. Nog veel meer kinderen werden ernstig geslagen wegens hekserij.

• In Schotland, onder het bewind van Oliver Cromwell, werden in 1661 in totaal 120 mensen in één maand vermoord. De schattingen van het totale aantal doden lopen op tot 17.000 tussen 1563 en 1603.

• In Würzburg, Duitsland, schreef de kanselier in het jaar 1629 een grafisch verslag:
  "...er zijn driehonderd kinderen van drie of vier jaar, waarvan men zegt dat ze gemeenschap hebben gehad met de duivel. Ik heb kinderen van zeven jaar ter dood zien brengen, en dappere kleine scholieren van tien, twaalf, veertien en vijftien jaar oud...".
  Tussen 1623 en 1633 werden in heel Würzburg ongeveer 900 "heksen" ter dood gebracht. Dit werd grotendeels in stand gehouden door de Jezuïeten.

• De kroniekschrijver van Treves meldde in 1586 dat de gehele vrouwelijke bevolking van twee dorpen door inquisiteurs was weggevaagd. Slechts twee vrouwen bleven in leven.

• Bekende gevallen waren de Tempeliers, Jeanne d'Arc die aan haar nek, handen en voeten werd geketend en opgesloten in een krappe ijzeren kooi, Galileo, die verklaarde dat de aarde om de zon draaide en niet het centrum van het universum was zoals de kerk leerde (zie hierboven).

REFERENTIES:

¹The Dark Side of Christian History door Helen Ellerbe, pagina 124
²Cassel Dictionary of Witchcraft door David Pickering, artikel over "Duitsland", pagina 108
³Cassel Dictionary of Witchcraft door David Pickering, artikel over "Inquisitie", pagina 146
4 World Book Encyclopedia artikel over "Inquisitie". ©1989
5 Tovenaars en magiërs door Tom Ogden, artikel over "Inquisitie".
6 De donkere kant van de christelijke geschiedenis door Helen Ellerbe, pagina 77
7Tovenaars en Tovenaars door Tom Ogden, artikel over "Inquisitie."
8The Dark Side of Christian History door Helen Ellerbe, pagina 77
9Tovenaars en tovenaars door Tom Ogden.
10The Dark Side of Christian History door Helen Ellerbe, pagina 80
11Cassel Dictionary of Witchcraft door David Pickering artikel over "Torture."
12Cassel Dictionary of Witchcraft door David Pickering, artikel over "marteling".
13World Book Encyclopedia artikel over "Galileo." ©1989

TERUG NAAR ONTMASKERING VAN HET CHRISTENDOM