"Christelijke theologie is de grootmoeder van het Bolsjewisme."
- Oswald Spengler
"Het christendom en het communisme liggen geestelijk en ideologisch heel dicht bij elkaar. Dit is een vrij bekend concept dat door verschillende denkers is overgenomen, van Thomas More tot Lev Tolstoj. Weinig mensen weten dat de eerste socialistische staat ter wereld werd opgericht in Paraguay en gebaseerd was op de ideeën van katholieke jezuïeten voordat Marx zijn leer creëerde."
"De "Sociëteit van Jezus" - de religieuze orde van de Jezuïeten - in de katholieke kerk was ongeveer gelijk aan de KGB in de Sovjet-Unie." Bovenstaande citaten uit "Pravda" [De belangrijkste krant van de Communistische Partij en de belangrijkste krant van de voormalige Sovjet-Unie]. Uit het artikel: Is er een verschil tussen het christendom en het communisme? 30/04/2013
"Amerikaanse kranten beweren dat Stalin is voorbestemd om het christendom te redden.
-Josef Goebbels 1
Het communisme is niet antichristelijk, zoals algemeen wordt aangenomen:
Bovendien heeft de katholieke kerk in China meer dan 70 miljoen leden en groeit nog steeds. Er is ook de katholieke Changchung-kathedraal in het communistische Noord-Korea; de nominale kathedraal van de rooms-katholieke bisschop van Pyongyang, Noord-Korea. De Russisch-orthodoxe kerk werkte hand in hand met de communistische partij in de USSR. Het geweld tegen de geestelijkheid tijdens de revolutie was alleen bedoeld om de tsaristische elementen uit de gelederen te verwijderen, meer niet. Stalin werkte openlijk samen met de Orthodoxe Kerk om de communistische oorlogsinspanningen voor het Rode Leger tijdens de Tweede Wereldoorlog te helpen. Vandaag de dag pleiten hooggeplaatste geestelijken in de Russisch-orthodoxe kerk in Rusland openlijk voor een christelijk-communistische beweging in hun land. De katholieke kerk heeft ook een sterke hand gehad in de communistische bevrijdingstheologie in Zuid-Amerika. Het is geen vergissing dat katholieke geestelijken tijdens de koude oorlog met gemak het "IJzeren Gordijn" konden passeren.
80 miljoen Bijbels gedrukt in China - en het aantal stijgt Link naar artikel van "Christianity Today.
"Ernst Bloch (1885-1977) was een Duits marxistisch filosoof en atheïstisch theoloog. Hoewel hij zelf geen christen was, zou hij een "brug hebben geslagen" tussen het christelijke communisme en de leninistische tak van het marxisme. Een van Blochs belangrijkste werken, het Principe van de Hoop, bevat verklaringen als: "Ubi Lenin, ibi Jeruzalem" [Waar Lenin is, daar is Jeruzalem] en "de bolsjewistische vervulling van het communisme [maakt deel uit van] de eeuwenoude strijd voor God." 2
In werkelijkheid bereidt het christendom de bevolking voor om open te staan voor het communisme en het te aanvaarden. Er is niets binnen de christelijke doctrines of de leer van de Nazarener dat op enigerlei wijze in strijd is met het communisme. Het christendom IS het communisme.
Het christendom bereidt volgelingen ook voor op het communisme, in die zin dat men wordt geïndoctrineerd om onrecht te verdragen. Bijna iedereen heeft de bijbelse geschriften gehoord over de andere wang toekeren, de extra mijl lopen, je vijanden liefhebben, enzovoort. Deze leerstellingen werken samen met het communisme om het rechtssysteem en de persoonlijke rechten te vernietigen. Misdaad mag zo uit de hand lopen [en dat is al gebeurd], dat de bevolking niet alleen wordt ontmoedigd om terug te vechten, maar als men zichzelf zou verdedigen, wordt men daar vaak voor gestraft. Wat deze Joodse programma's doen, is een val zetten. De meeste mensen zijn uiteindelijk meer dan bereid om hun rechten op te geven ten gunste van ultrastrenge wetten om de misdaad onder controle te krijgen. Beide programma's verbieden elke persoonlijke actie om gerechtigheid af te dwingen en leggen deze verantwoordelijkheid in de handen van de staat voor het communisme, en in de handen van die zogenaamde "God" voor het christendom. Elke rebellie of tegenwerking is een ernstige overtreding. De aanvaarding van misbruik en onrecht zijn beide zeer noodzakelijk voor het vestigen van een slavenstaat. Een slaaf mag nooit proberen terug te vechten of op enigerlei wijze in opstand te komen. Haat is een ander taboe in beide programma's.
Een blik op het ontstaan van het communisme:
Het communisme is ontstaan uit de organisatie "De Liga van de Rechtvaardigen." Het motto van de Bond der Rechtvaardigen ("Bund der Gerechten" of "Bund der Gerechtigkeit") was "Alle mensen zijn broeders" en haar doelstellingen waren "de vestiging van het Koninkrijk Gods op aarde, gebaseerd op de idealen van naastenliefde, gelijkheid en rechtvaardigheid".
"Op een congres in Londen in juni 1847 fuseerde de Liga van de Rechtvaardigen met leden van het Communistisch Correspondentiecomité onder leiding van Karl Marx en Friedrich Engels, waarbij een nieuw handvest en programma werden aangenomen en de Communistische Liga opnieuw werd opgericht." [3]
Dit is de basis van de christelijke leer.
Wij kunnen de wortels van het communisme terugvoeren tot de radicale liberale ideologie in Europa. Die zelf het christendom in vermomming is. Zoals Nietzsche zei over de Franse revolutie en haar liberale ideologie als de: "Dochter en voortzetting van het christendom."
Deze radicale, universalistische, egalitaire doctrine vormt de kern van het christendom en het liberalisme met zijn opstap naar het communisme. Waar het Liberalisme vervolgens openlijk overging in het Communisme:
"In het decennium van de jaren 1840 werd het woord "communist" algemeen gebruikt om degenen aan te duiden die de linkervleugel van de Jacobijnse club van de Franse Revolutie als hun ideologische voorvaderen aanvoerden. Deze politieke stroming zag zichzelf als egalitaire erfgenamen van de Conspiracy of Equals uit 1795 onder leiding van Gracchus Babeuf. De sans-culottes van Parijs, die decennia eerder de steunpilaren van Babeuf waren geweest - ambachtslieden, vaklui en stedelijke werklozen - werden gezien als een potentiële basis voor een nieuw sociaal stelsel, gebaseerd op de moderne machinale productie van die tijd."
De Franse denker Étienne Cabet inspireerde de verbeelding met een roman over een utopische samenleving gebaseerd op gemeenschappelijke machineproductie - "Voyage en Icarie" [1839]. De revolutionair Louis Auguste Blanqui pleitte voor een elite die de overgrote meerderheid van de bevolking organiseert tegen de "rijken", de regering door middel van een staatsgreep grijpt en een nieuwe egalitaire economische orde instelt." 4
Een overzicht van de opkomende trends van christendom naar liberalisme en naar communisme:
Liberalisme is christendom zonder Christus
William Gayley Simpson's Which Way Western Man?
Revilo Oliver:
Citaat:
"De andere afvalligen die ik heb genoemd, en velen die nu vergeten zijn, samen met bijna alle antichristenen van de afgelopen eeuwen, zijn een voorbeeld van de werking van wat de wet van de culturele residuen kan worden genoemd. In alle beschaafde samenlevingen geldt dat wanneer een reeds lang bestaand en algemeen aanvaard geloof ongeloofwaardig blijkt te zijn, goede geesten het opgeven, maar zij behouden gewoonlijk afgeleide overtuigingen die oorspronkelijk zijn afgeleid van het geloof dat zij hebben verworpen en die er logischerwijs van afhankelijk moeten zijn. Zo gebeurde het dat moderne vijanden van het christendom de mythologie verwierpen, maar kritiekloos vasthielden aan het geloof in het sociale en ethische bijgeloof dat daarvan was afgeleid - een geloof dat zij vreemd genoeg rationeel noemen, maar met een religieuze hartstocht vasthouden."
"Zij lachen om het dwaze verhaal over Adam en zijn sparerib, maar blijven geloven in een "menselijk ras" dat afstamt van één paar voorouders en dus in een "broederschap van de mens". Zij spreken over "de gehele mensheid" en geven aan die term een ondoorzichtige en mystieke betekenis die zij niet toekennen aan overeenkomstige termen als "alle buideldieren" of "alle hoefdieren". Zij praten over de "rechten van de mens", hoewel een moment van nadenken zou moeten volstaan om aan te tonen dat, bij gebrek aan een decreet van een bovennatuurlijke monarch, er geen andere rechten kunnen bestaan dan die welke de burgers van een stabiele en homogene samenleving, bij verbond of gevestigd gebruik, aan zichzelf hebben toegekend; en dat hoewel de burgers vriendelijkheid mogen tonen aan vreemdelingen, slaven en honden, deze wezens uiteraard geen rechten kunnen hebben."
"Zij geloven niet dat een derde van een god vleesgeworden is in de meest smerige streek op aarde om met ongeletterde boeren om te gaan, het gepeupel van een barbaars ras de les te lezen en de onwetenden en onbehouwenen op magische wijze te verheffen tot "dwaasheid van de wijsheid van deze wereld, "zodat "de laatste de eerste zal zijn" - dat geloven ze niet, maar ze houden vast aan de ziekelijke haat tegen superioriteit, waardoor christenen dol zijn op alles wat laag, inferieur, irrationeel, misvormd en ontaard is. "
"Ze brabbelen over de 'heiligheid van het menselijk leven' - vooral de smerigste vormen ervan - zonder te bedenken dat er een god nodig is om iets heilig te maken. En ze ijveren koortsachtig voor een universele "gelijkheid" die alleen kan worden bereikt door alle mensen te verlagen tot het niveau van de laagste, zich er kennelijk niet van bewust dat ze slechts het vaak geuite verlangen van de christenen echoën om schapen (de domste van alle zoogdieren) te worden die worden gehoed door een goede herder, wat impliciet is in alle verhalen van het Nieuwe Testament, hoewel het het duidelijkst tot uitdrukking komt in een ander evangelie, Daarin belooft Jezus dat, nadat hij de meer beschaafde bevolkingsgroepen op aarde heeft gemarteld en afgeslacht, er een opstanding zal zijn en dat zijn schapen uit hun graven zullen opduiken, allemaal van dezelfde leeftijd, allemaal van hetzelfde geslacht, allemaal van dezelfde gestalte en allemaal met niet van elkaar te onderscheiden kenmerken, zodat ze net zo identiek zullen zijn als de bijen in een zwerm. "
"Hoewel de "liberale" en marxistische sekten leerstellige verschillen hebben die even groot zijn als die welke Lutheranen van Baptisten scheiden, zijn ze in wezen hetzelfde bijgeloof, en of we ze al dan niet religies moeten noemen hangt af van de vraag of we het woord beperken tot geloof in bovennatuurlijke personen of het uitbreiden tot alle vormen van blind geloof, gebaseerd op emotionele opwinding in plaats van waargenomen feiten en rede. Als die "atheïstische" sektes hun haat tegen "fascisten" en "nazi's" uitschreeuwen, moeten zij kennelijk geloven dat die goddeloze personen bezeten zijn van de duivel en daarom bekeerd of uitgeroeid moeten worden om heiligheid en liefde te bevorderen. En wanneer zij "racisten" zien, die onzedelijk feit en rede vervangen door een onnadenkend geloof in goedgekeurde sprookjes, is hun lust om het kwaad uit te roeien even groot als die van de christelijke menigte die de schone en te intelligente Hypatia uit haar koets sleepte en met liefde oesterschelpen gebruikte om het vlees van haar botten te schrapen toen zij nog leefde."
"Op enkele uitzonderingen na behielden de antichristenen, ongetwijfeld onbewust, een groot deel van de christelijke leer in hun gedachten, en zij herleefden zelfs de giftigste elementen van het primitieve bolsjewisme uit de Oudheid, die door de gevestigde kerken in de grote dagen van het christendom waren afgezwakt of opgeschort. En tegenwoordig vinden belijdende atheïsten het niet vreemd dat zij het over alle sociale kwesties in grote lijnen eens zijn met de huilende derwisjen en evangelische sjamanen die, gesubsidieerd met overvloedige publiciteit door het Georganiseerde Jodendom dat de boob-tubes en andere communicatiemiddelen controleert, gulzig deelnemen aan de huidige drang om Amerikanen te reduceren tot totale imbeciliteit met elke vorm van irrationele hoax."
"Christelijke theologie is de grootmoeder van het Bolsjewisme."
-- Oswald Spengler
Wij kunnen deze verklaring bevestigen met het open vaandel van het christelijk communisme:
"Christelijke communisten streven echter naar grootschalige sociale verandering. Sommigen geloven dat christenen, in plaats van te proberen de politiek en economie van een heel land te veranderen, in plaats daarvan het communisme alleen op lokaal of regionaal niveau moeten vestigen."
De Latijns-Amerikaanse tak van de christelijk-communistische bevrijdingstheologie is volgens theologen als Leonardo Boff geworteld in het concept dat "voorzichtigheid het begrip is van situaties van radicale crisis". Onder christelijke communisten wordt het historisch materialisme gebruikt als analysemethode om de aard van de crisis in kwestie te definiëren als een product van politiek-economische dynamiek en modaliteiten die voortkomen uit de werking van wat wordt aangeduid als "de laat-kapitalistische/imperialistische productiewijze". Volgens deze deelverzameling van de bevrijdingstheologie is de uitdaging voor de christen-communist dan om te definiëren wat het betekent (in de context van "een concrete analyse van de concrete sociale werkelijkheid"), om een "voorkeursoptie voor de armen en onderdrukten" te bevestigen als praxis (actieve theorie), en als geboden door een ethiek die naar verluidt "geworteld is in de zaligmakende leer van Jezus".
De christelijk-communistische bevrijdingstheologie gaat niet over evangelisatie op zich, maar over het ontwikkelen van een orthopraxis (ethische actie; de voorwaarde om aan het licht te komen door Gods werken te doen), die tot doel heeft de "zaligmakende ethiek" van Jezus, zoals uiteengezet in de Bergrede, te verzoenen met de bestaande sociale strijd tegen wat "neokolonialisme" of "laat-kapitalisme" wordt genoemd. Zowel het christelijk communisme als de bevrijdingstheologie leggen de nadruk op "orthopraxis" in plaats van op "orthodoxie". Een verhaal over de aard van de hedendaagse sociale strijd wordt ontwikkeld via een "materialistische analyse" waarbij gebruik wordt gemaakt van door Karl Marx ontwikkelde historiografische concepten. Een concreet voorbeeld is de Paraguayaanse Sin Tierra (landloze) beweging, die zich bezighoudt met directe landinname en de oprichting van gesocialiseerde landbouwcoöperaties in asentamientos. De hedendaagse Paraguayaanse Sin Tierra werken op een vergelijkbare manier als de Diggers uit het reformatorische tijdperk. Voor Camilo Torres (de oprichter van de Colombiaanse guerrillagroep E.L.N.) betekende de ontwikkeling van deze orthopraxis dat hij de katholieke eucharistie alleen vierde onder degenen die betrokken waren bij de gewapende strijd tegen het leger van de Colombiaanse staat, terwijl hij aan hun zijde vocht.
Christelijke communisten beschouwen de Bijbelse verzen in Handelingen 2 en 4 als bewijs dat de eerste christenen in een communistische samenleving leefden. Thomas Wharton Collens' Preaching is een goede beschrijving van het gebruik van bijbelse bronnen met het oog op een maatschappij van gemeenschappelijk bezit; Prof. José P. Miranda, "Comunismo en la Biblia" (1981), vertaald als, "Communisme in de Bijbel" (Maryknoll, N.Y.: Orbis Books, 1982).
Maar daarnaast halen zij ook talrijke andere bijbelse passages aan die volgens hen het idee ondersteunen dat het communisme het meest ethische sociale systeem is en dat het onontkoombaar deel uitmaakt van het koninkrijk van God op aarde. De meest geciteerde van deze Bijbelse citaten komen uit de drie synoptische Evangeliën, die het leven en de bediening van Jezus beschrijven.
Een van Jezus' beroemdste opmerkingen over de rijken is te vinden in Mattheüs 19:16-24 (dezelfde gebeurtenis wordt ook beschreven in Marcus 10:17-25 en Lucas 18:18-25, en de metafoor van een kameel die door het oog van een naald gaat komt zowel in Mattheüs als in Lucas voor).
21 Jezus zeide tot hem: Indien gij volmaakt wilt zijn, ga heen, verkoop wat gij hebt, en geef aan de armen, en gij zult een schat in den hemel hebben; en kom en volg Mij. 22 Maar toen de jongeman dit gezegde hoorde, ging hij bedroefd heen; want hij had grote bezittingen. 23 Toen zeide Jezus tot zijne jongeren: Voorwaar, Ik zeg u, dat een rijk man het Koninkrijk der hemelen nauwelijks zal binnengaan. 24 En voorts zeg Ik u: Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke om het Koninkrijk Gods binnen te gaan.
Jezus beschreef ook "geldwisselaars" (d.w.z. degenen die zich bezighouden met het wisselen van geld) als "dieven" en joeg hen uit de Tempel in Jeruzalem. Dit wordt beschreven in Mattheüs 21:12-14, Marcus 11:15, en Johannes 2:14-16.
Bovendien zijn communistische houdingen en implicaties te vinden in Leviticus 25:35-38: Het belangrijkste is dat dit deel uitmaakt van de Wet van Mozes, en als zodanig eerder een gebod is dan een aansporing of een mening. Dit feit heeft een grote invloed op de latere discussie over het verplicht of vrijwillig afstand doen van rijkdom, hetzij als een mogelijke toegangseis tot christelijke genade, hetzij als een middel om goddelijke bedoelingen voor de menselijke sociale orde te verwezenlijken. 5
"Christelijke theologie is de grootmoeder van het bolsjewisme."-- Oswald Spengler
Link naar Christendom en Communisme: Joodse Tweeling
_____________________________________________________________________________
Referenties: 1 Pagina 108 De dagboeken van Goebbels, Bewerkt en vertaald door Louis P. Lochner © 1971 door Universal-Award House, Inc.; 1948 door Doubleday & Company; Garden City NY.
2 https://en.wikipedia.org/wiki/Christian_communism
3 https://en.wikipedia.org/wiki/League_of_the_Just
4 https://en.wikipedia.org/wiki/Communist_League
5 https://en.wikipedia.org/wiki/Christian_communism
William Gayley Simpson's Which Way Western Man?