Het universum heeft hiërarchieën van wezens die voortkomen uit de bron van creatie.

Zoals het universum gelaagd is, zo zijn ook zijn schepselen gelaagd. Hoger en lager.

Iedereen is inbegrepen, en niemand is uitgesloten van deze wet: in sommige hiërarchieën blinkt men uit, en in andere kan men laatste zijn.

Weigering van hiërarchie is in wezen een weigering van het leven zelf.

In sommige hiërarchieën horen we er misschien niet bij, in andere in de toekomst misschien wel: Maar we horen allemaal thuis in de Hiërarchie van het Leven.

Op dit moment staat de mens hier in de hiërarchie: boven de aardse aarde of de dieren en lastdieren.

En dus verkneukelt de mens zich in onwetendheid en geweld tegen degenen onder hem, want zijn ziel is losgekoppeld van de Wereldziel, die hem zou helpen om de hiërarchie van orde in acht te nemen.

Maar de mens staat in het midden van deze dimensie -- boven hem zweven grotere dromen.

Boven hem zijn de Helden, de Demonen en de Goden.

En onder hem de dodelijke afgrond van het terugkeren naar het worden van slechts aarde.

Kies waar u uw hoofd naartoe wilt draaien en in welk deel van de hiërarchie u wilt thuishoren: maar wees voorzichtig - want we hebben nog steeds voeten en geen vleugels.