Wat heb je gedaan om een mens te zijn, voordat je een God wordt? Dit vraag ik mezelf af. Wat weet ik van mijn menselijkheid en wat begrijp ik ervan?

Heb ik de parfums en de bloemen geroken? Of heb ik niet bestaan? Ik denk dat ik de grote berg ken, maar ik heb mijn eigen berg nog niet overwonnen!

Wat voor zin heeft het voor mij om de volgende berg te bewonderen, als ik niet eerst deze beklommen heb?

Ik moet in een mens veranderen! De mens is menselijk, maar al te menselijk. De vraag voordat we verder gaan is deze: Hebben we een volledige definitie van wat we een “Mens” kunnen noemen?

Waar gaan we daarvoor naartoe?

Zoals Spiritueel Satanisme een pad is om een mens te maken uit niets anders dan vlees, zo moet uit dit nietszeggende vlees een volledig mens met geest gemaakt worden.

Ik accepteer waar ik nu ben; ik ben een kind, ik ben volwassen, ik ben bejaard. Ik ben mens, maar heb ik dit ook openbaar gemaakt?

Net als een rups die een vlinder zal worden, moeten wij eerst een rups worden: Want nu is onze menselijkheid niet meer dan een idee, en toch noemen we onszelf “mensen”.