Beltane [Uitgesproken als "B'yal-t'n"] is een oude viering van vruchtbaarheid. Beltane is ook het Satanische Nieuwjaar en is een oude traditionele viering van de lente. Vruchtbaarheidsfeesten vinden hun oorsprong in het oude Mesopotamië. Orgies vonden plaats samen met feesten om de vruchtbaarheid van voedseldieren en de overvloed aan oogsten voor het komende jaar aan te moedigen. Beltane staat recht tegenover Samhain (sau-in) [Halloween] op de Satanische kalender, omdat Samhain de tijd van de oogst is. Beltane is ook de viering van de terugkeer van de zon, het planten van gewassen en de wedergeboorte van de lente.
In het oude Mesopotamië stond dit vruchtbaarheidsritueel bekend als "Zagmuku," Zagmuku werd gevierd bij de eerste nieuwe maan na de lente-equinox. De Ouden vierden ook de oogst, recht tegenover Zagmuku, en dat was het oorspronkelijke Samhain.
Omdat de feestdag gericht was op wedergeboorte, werd het oorspronkelijke scheppingsepos, bekend als de Enuma Elish, gereciteerd op de vierde dag van het feest, dat 12 dagen duurde. Oorspronkelijk was het feest ter ere van de Soemerische God Enlil [Baäl] en daar komt de naam "Beltane" vandaan. In Mesopotamië diende het nieuwjaarsfeest ook om de band tussen de gemeenschap en de Goden te bevestigen, de gemeenschap werd in het tempelritueel vertegenwoordigd door de koning, want de koning was degene die verantwoordelijk was voor de voortdurende zorg voor de aardse harmonie en verantwoording verschuldigd was aan de Goden. De koning voegde zich bij de hogepriesteres in het binnenste heiligdom van de ziggurat, en beiden voerden rituele gemeenschap uit.
Het Satanische jaar is gebaseerd op de natuurlijke cyclus. De acht grote sabbatten zijn de equinoxen en solstitia van het zonnejaar [666], en de 4 tussenliggende kwartieren. De vier nachteveningen en zonnewendes zijn gebaseerd op de beweging van de zon. De equinoxen bevinden zich in het centrum van de beweging van de zon en de zonnewendes zijn de eindpunten van de beweging. Deze vier zonnepunten zijn kosmische gebeurtenissen gebaseerd op de bewegingen van de aarde en de zon en symboliseren de wisselwerking tussen licht en duisternis. "Deze datum is lang beschouwd als een "krachtpunt" van de dierenriem, en wordt gesymboliseerd door de Stier, een van de "tetra-morfische" figuren die voorkomen op de Tarotkaarten, de Wereld en het Rad van Fortuin. [De andere drie symbolen zijn de leeuw, de adelaar en de geest.] ¹
Deze worden ook gezien in de Egyptische Sfinx. "Astrologen kennen deze vier figuren als de symbolen van de vier "vaste" tekens van de dierenriem [Stier, Leeuw, Schorpioen en Waterman], en deze komen natuurlijk overeen met de vier Grote Sabbatten van de Hekserij." ²
Beltane ligt halverwege de lente-equinox en de zomerzonnewende. Door de uitlijning van de aarde op deze belangrijke tijd staat de telepathische communicatie met de Goden en de geestenwereld zeer open. Dit is een uitstekende tijd om te communiceren met Demonen.
Beltane begint bij zonsondergang op de avond van 30 april. Dit gebruik vindt zijn oorsprong bij de Kelten, die hun dagen altijd berekenden van zonsondergang tot zonsondergang. Zonsondergang was het tijdstip waarop de priesters van de Druïden de Baälvuren aanstaken op de toppen van de heuvels.
De Beltane-vuren symboliseerden de vonk van het leven en de vruchtbaarheid. Traditioneel werden de Beltane-vuren samengesteld uit hout van negen verschillende boomsoorten en aangestoken op een speciaal geprepareerd heilig rooster. Het rooster werd gemaakt door een vierkant uit te tekenen op de grond en dat te verdelen in acht kleinere vierkanten. De zoden van de acht buitenste vierkanten werden uitgegraven en verwijderd, zodat het negende vierkant in het midden intact bleef. "Het Beltane-vuur symboliseerde de centrale haard van de gemeenschap,". "Deze lokale heilige haarden vertegenwoordigden het mystieke goddelijke vuur in het centrum van alle dingen, waarvan elk van ons de levensvonk draagt." ³
De avond van Beltane werd traditioneel naakt gevierd met orgiastische seks. Koppels gingen uit elkaar, sprongen door de vlammen van vreugdevuren en trokken het bos in tot het ochtendgloren, om na een intens feest de hele nacht door te gaan met seks. Het dragen van kleding of rituele gewaden was veel te gevaarlijk om door de vlammen te springen. Vaak werd vee tussen twee van dergelijke vreugdevuren gedreven [Eikenhout was de favoriete brandstof voor hen]. De volgende ochtend werden zij naar hun zomerweiden gebracht.
Feestvierders dansten naakt rond de meiboom. De meiboom is afgeleid van de Egyptische obelisk en stelt de opgerichte fallus [penis] voor. Hij wordt traditioneel gebouwd van hout van de berk, de boom van de zuivering.
"In de woorden van de schrijvers van hekserij Janet en Stewart Farrar was het Beltane festival in wezen een tijd van "...ongegeneerde menselijke seksualiteit en vruchtbaarheid. Dergelijke associaties omvatten de duidelijke fallische symboliek van de meiboom en het berijden van het stokpaardje. Zelfs een schijnbaar onschuldig kinderrijmpje, "Rijd op een stokpaardje naar Banburry Cross..." roept dergelijke herinneringen op. En de volgende regel "...to see a fine Lady on a white horse" is een verwijzing naar de jaarlijkse rit van "Lady Godiva" door Coventry. Bijna drie eeuwen lang werd dit heidense ritueel elk jaar uitgevoerd door een in de lucht gekleed [naakt] dorpsmeisje [verkozen tot koningin van de meidag], totdat de puriteinen een einde maakten aan het gebruik." 4
Andere gebruiken op burendag zijn het bewandelen van de grenzen van iemands eigendom, het repareren van hekken en grenspalen, het vegen van schoorstenen, deelname aan boogschiettoernooien, dansen, feesten, muziek, drinken en uitleven.
In het oude Egypte stond het vruchtbaarheidsfeest van de lente, gevierd in het seizoen van Het-Her, bekend als "Het feest van de vreugdevolle vereniging". De energie van het aardeteken Stier staat voor vruchtbaarheid en het begin van het groeiseizoen; de vereniging van de zon en de maan symboliseerde de samensmelting van het mannelijke [zon] met het vrouwelijke [maan]; de nieuwe maan. De oude Egyptenaren vierden deze feestdag met kunst, muziek, dans, voorstellingen en gemeenschap.
Joy of Satan Ministries werkt eraan om het satanisme te ontdoen van al het joods-christelijke ongedierte dat het eeuwenlang heeft geteisterd. Een andere naam voor de viering van 30 april is Het feest van Valbörg." Wij weigeren deze nacht "Walpurgisnacht" te noemen. "Walpurgis" is de naam van een christelijke heilige.
Jaren geleden werden grote sabbatten gehouden op de top van de Brocken in het Harzgebergte in Duitsland. Een zwarte mis, feestmaaltijden en orgieën duurden tot het ochtendgloren, met dansen rond een groot vreugdevuur en intens feestgedruis.
Het feest van Valbörg is het vruchtbaarheidsfeest, dat zijn oorsprong vindt bij de Vikingen. Het feest verspreidde zich over heel Europa. Gedurende deze tijd zou de sluier tussen de aarde en de astrale/spirituele werelden zeer dun zijn. Wat in deze nacht wordt gedaan, vooral om middernacht [30 april - 1 mei], heeft een speciale betekenis. Alle rituelen, magie, spirituele communicatie en dergelijke zijn veel krachtiger in deze heilige nacht.
Referenties:
¹ The Eight Sabbaths of Witchcraft door Mike Nichols.
² Ibid.
³ The Pagan Book of Days door Nigel Pennick
4 The eight sabbats of witchcraft door Mike Nichols
The Religion Of Babylonia and Assyria door Morris Jastrow, Jr., PH.D., 1898
© Copyright 2005, Joy of Satan Ministries;
Nummer in de Library of Congress: 12-16457