De kennis die op deze bladzijde gepresenteerd wordt is geavanceerd en bevat informatie voor hen die Baalzebul dieper willen leren kennen. Er is ook het bevatten van hiëratische [diep geestelijke] kennis, zoals de Goddelijke Namen van Beëlzebul.

Wat de aanvullende informatie over de Goddelijke Namen betreft, dit zijn de numerologisch klinkende Goddelijke Namen om te gebruiken voor Oproeping en Aanroeping:

BEELZEBUB is ook bekend als BAALZEBUB, ENLIL, BEL, "PIR BUB" * BAAL ZEBUL en BEELZEBUTH. 

Hij is ook bekend als de Goetische Demoon "BAEL", Oudgriekse ZEUS, Noorse THOR, Hindoeïstische INDRA en Baltische PERKUNAS

Andere namen:

[*]Er is geen probleem om hem in het gewone spraakgebruik ook Beelzebub of Beelzebul te noemen, of zelfs Zeus. De hiëratische Namen staan echter boven en zullen het beste contact geven voor geestelijke werken, zoals oproepen.

[*]Beëlzebul is onder vele andere Namen gegaan in vele verschillende Heidense Pantheons, zoals Perkunas, Thor, Zeus, allemaal Namen die op soortgelijke wijze verwant zijn. Al deze, hebben betrekking op Wet, Hemelse en Aardse Orde, een sterke leidersfiguur, maar vooral op Donder. In India woont Indra op de hoogste top van de berg Meru [zoals Zeus op de berg Olympus], en hanteerde de heilige Donder van Varja, maar zijn Naam is ook de wortel die betrekking heeft op "Regen".


Naast zijn Oosterse Oorsprong was Beëlzebul een van de belangrijkste Goden in het Griekse Pantheon, onder de naam van Zeus. Later werd dit weerspiegeld in het Romeinse Pantheon, dat zoals bekend wel voortkwam uit de cultuur van de Oude Grieken. De hoge achting is aanwezig in het Noorse Pantheon, maar ook in het Slavische. De algemene term "Bel" of "Baal", die Koning betekent, was een eretitel om de bovennatuurlijke macht te tonen, en de geestelijke heerschappij. Ook nu nog, in het Midden-Oosten, heeft de titel betrekking op een identieke betekenis. Het woord "Baal", in het Oudgrieks, is verwant met het woord "Basileus", dat precies hetzelfde betekent: Koning. Het gezicht van Zeus als gevolg daarvan [De Basileus] werd vaak aangebracht op alle voorwerpen die met de Koningen te maken hadden: Munten, Schilden, Inscripties enzovoort.

In tegenstelling tot de moderne interpretaties van de geestelijke mythen, was Zeus een zeer belangrijke God en symbolisch voor het Kroonchakra ["De Hemelen"] op de bovenkant van het hoofd. Enlil was een sinocentrisme van het identieke symbool van de godheid. Juist daarom is de associatie van Beëlzebul met de "Hemelen" en de "Schenker van Regen" of hoe hij "Donderbollen op zijn vijanden afstuurt", sinocentrisch met de kwaliteiten van Zeus. Zeus wordt ook de schenker van regen genoemd, wat symbolisch is als de energie die uit de Kroonchakra naar beneden stroomt, en die kan aanvoelen alsof men overladen wordt met regen. De Donder daarentegen heeft te maken met het gevoel "gezapt" te worden door de bio-elektriciteit wanneer men mediteert, wat veel weg heeft van echte elektriciteit. Het symbool van de bliksemschicht, is de rune van Donder of Sowilo.

De moderne titels die aan Beëlzebul gegeven worden, laten wel een patroon zien van duizenden jaren culturele geestelijke oorlogsvoering vanuit de Abrahamitische godsdiensten. De hoeveelheid laster en desinformatie is groot, maar ook in die laster is ontegenzeggelijk het licht van genade, extreme geestelijke macht, en hoogste gezag. Zelfs de vijanden van de Goden hebben dit wel ingezien. Beëlzebul ging van "Koning der Goden" in zijn identiteit als Zeus, naar "Koning der Demonen". In het Grieks betekent het woord Daemon "God", en daarom blijft zijn titel nog steeds van dezelfde inhoud. Hij is inderdaad, de Koning der Demonen. Deze werkelijkheid komt tot uiting in vele vijandelijke grimoires, die hem beschrijven als hebbende "oneindige rangen" onder Zijn bevel. [1]

Psychologisch gezien symboliseert Beëlzebul/Zeus het uiterste van mannelijke kracht, als zodanig zou hij Hercules en andere Helden uit de oude tijden verwekt hebben. Alle oude litanieën drukken wel openlijk uit dat hij de beslissende kracht is van de wereld of "kosmos", wat "alles wat is" betekent. Hoewel hij de traagste God is om tot het oordeel over te gaan, is zijn woede de meest vernietigende, terwijl zijn zegeningen het machtigst zijn. De Oude Grieken hadden de uitspraak dat "alles wat gebeurt, gebeurt in de tegenwoordigheid van Zeus", in het bijzonder gericht tegen wereldlijke overheden die buiten hun bereik gingen of tegen tirannen. Zeus kan de val van tirannen veroorzaken, maar ook koningen doen ontstaan die nooit door negatieve krachten bewogen kunnen worden. Zijn wil regeert zowel goden als stervelingen. Beëlzebul kan ook het begin of het einde van oorlogen afdwingen. Als universele kracht is hij niet te stoppen en onmogelijk te bedwingen, ook gesymboliseerd door het Hindoe-wapen van de Varja. Alleen Satan zelf kan een van zijn edicten, keuzes of beslissingen overrulen. Zijn wil is een Heersende Wil. De macht van Beëlzebul was overal in de Oude Wereld vermaard, en hij werd wereldwijd erkend als een allermachtigste God. Zelfs de Bijbel, stelt zijn macht gelijk met die van Satan, en vermeldt in de Openbaringen: "Dit was de plaats "waar Satans troon is" (Openb. 2:13). Waar dit op slaat is de Oude Stad Pergamum in Klein-Azië, of Turkije. Het Altaar van Pergamon is een archeologisch wonder. Deze Tempel is geborgen en bewaard gebleven, en bevindt zich thans in Berlijn, op de tweede foto.

Zijn relatie met de "Lord of the Flies", is een godslastering op zijn Naam door zijn vijanden. De bron hiervan komt van een epitheton van Zeus, die "Zeus Myiagros" heette, of "Zeus die de vliegen [Pestilenties] verjaagt". Het woord voor "Vliegen" in het Oudgrieks is het woord dat uitgesproken wordt als "Mye", dat door het weglaten van een letter geperverteerd werd en gereduceerd werd tot "Myaros", wat in plaats daarvan "Hij van de vliegen", of "De bezoedelde" betekent. [3] [4]

Dezelfde verwijdering van één letter werd door de Hebreeën gedaan om de Naam van Beelzebul te veranderen in Beëlzebub, wat in de vorige webpagina uitgelegd wordt. Vaak werd deze praktijk bij vele heidense Goden gedaan, om hun Namen te perverteren en ze in feite in het Hebreeuws te lasteren. Hun misdaden tegen Hem houden natuurlijk niet op met alleen maar de woorden van Zijn Naam te veranderen, Hem te belasteren, uit te schelden, en Hem op de laagst mogelijke manier af te schilderen. Beëlzebul wordt in de Bijbel dikwijls met ontzag en vrees door de vijand genoemd, rechtstreeks in het Nieuwe Testament genoemd als zijnde een tegengestelde vijand van het bedrog van "Jezus". Zo groot was zijn invloed en macht, dat toen "Jezus" zijn zogenaamde "Wonderen" van genezing deed, niemand geloofde dat dit door hem gedaan werd, maar iedereen zei dat het van "Beëlzebub" kwam. Gewoonlijk was Beëlzebub een genezende God in de streek, die extreme wonderen van genezing deed. Hoewel dit verhaal en de bijbel zelf een vervalsing is, laat het verder zien hoezeer de vijand de extreem hoge rang van Beëlzebub begrijpt, en zijn extreme vermogen tot genezing, maar ook heerschappij over alle Demonische entiteiten. Evenals Satan, die de droevige Nazarener in de Bijbel veracht, schrikt Beëlzebub's Naam terug voor het bestaan van de droevige bedriegerij van de Nazarener, zelfs in de door bedrog geteisterde werken van de vijand. De enige die boven Beëlzebub staat, is Satan zelf. [5]

De aanvallen tegen Beëlzebub zijn systematisch geweest, zowel door Hebreeën als door Abrahamitische ijveraars, en gaan door tot op de dag van vandaag. In 2015 hebben deze ijveraars en vernietigers van de menselijke geschiedenis, de Tempel van Bal in Palmyra verwoest. De grote macht van deze God is zo groot geweest, dat net als Satan, elke poging van de krachten van het verval is gedaan om zijn erfenis uit de geschiedenis van de Mensheid uit te roeien. Het is duidelijk, dat zij jammerlijk gefaald hebben.

De uitgestrektheid van de macht van Beëlzebul, die slechts ondergeschikt is aan Satan, wordt samengevat in de verklaring van de vijand. De Hebreeën erkennen in het geheel, dat al deze aanvallen die zij tegen Beëlzebul gepleegd hebben, van hen als collectief van godsdienstige mensen afkomstig zijn. Let op de taal van Geestelijke Oorlogsvoering die gebruikt wordt:

"Krachtige golven van geestelijke oorlogsvoering stegen op tegen Baäl, die hem zouden afbreken en veranderen in een aarts-demoon, een antithese van God. De aanval op Baäl kwam door de geschriften van het Oude Testament, in de eerste plaats om de Hebreeën te ontmoedigen Baäl te aanbidden en hen te verenigen onder de enige soevereiniteit van Jahweh. [...] Baäl was een specifieke naam van een levende god met expliciete krachten. Als een universele god was Baäl veel complexer dan een mono-dimensionale godheid. [...] Tegen de tijd dat het Nieuwe Testament geschreven werd, was Baäl stevig in verband gebracht met mest, vuiligheid en seksuele perversiteiten en stond hij in Hebreeuwse kringen bekend als Beëlzebub. " [6]

Op te merken valt, dat vele Hebreeërs voortdurend probeerden hun kleingeestige valse "Nationale Goden" te verraden en al in deze tijd te infiltreren in de Heidense godsdienstige bewegingen. In tegenstelling tot de Heidenen deden de Hebreeën dit gewillig, omdat zij, machteloos, wilden infiltreren, en van nature verraderlijk tegenover hun tradities stonden. Heidenen daarentegen deden dit zelden of nooit, maar pas nadat zij in alle gevallen collectief afgeslacht waren, of nadat er massale genocide had plaatsgevonden om dit mogelijk te maken.

Beëlzebul kan allerlei plagen verdrijven, zij het in de vorm van lichamelijke ziekten [als zijn genezend vermogen], sociale perikelen [hersteller van Gerechtigheid], of andere geestelijke vervloekingen. In werkelijkheid is de betekenis van de relatie met vliegen en het woord "Myiagros", maar gecorreleerd met geluiden van gezoem, gesis en harde klanken, die allemaal overeenkomen met gezang en trillingen, waardoor de ziel gereinigd wordt en vervloekingen die de ziel teisteren, verwijderd worden, waardoor zij genezen wordt.

Behalve van entomantie, is er een verborgen connotatie over Zeus en zijn capaciteiten om "vliegen" te zenden, of de sensatie van bio-elektriciteit of Vril, die aanvoelt als "insecten" op iemands huid [voortgebracht door de zoemende geluiden van de mond, het chanten, zoals hierboven uitgelegd].

De genezende capaciteiten van Beëlzebul als de Genezende God van Ekron, en Zijn genezende vermogens, werden gesymboliseerd door het opkomen van de kracht van de Vril, die de gewaarwordingen van kruipende mieren op de huid van de beoefenaars teweegbrengt.

Zeus, in het Griekse Pantheon, symboliseerde ook de onverbiddelijke, almachtige kracht van de noodzakelijkheid, een noodlot waaraan de wezens niet konden ontkomen. Maar tegelijkertijd was Zeus degene die Kronus of Saturnus bestreed, en zich als koning vestigde, en de strenge beperkingen van de menselijke natuur en het karma versloeg.

Als zijn associaties van de God van de Donder om redenen die hierboven uitgelegd zijn of die van de weersverandering, is Beëlzebul in verband gebracht met de Noorse God Thor, die de drager is van de Donder. De Runen die overeenstemmen met de kracht van Beëlzebul, zijn de Runen Thurisaz/Thor, die verwant zijn met de Bliksemschicht. De secundaire Runen voor hem zijn Sowilo en Tywaz. Zelfs vandaag de dag wordt het grote belang van Beelzebul gezien, doordat deze titel van Thor in de moderne naam bewaard is gebleven voor het woord "Donderdag", of gewoonweg, de Dag van Thor. In zijn verborgen koningschap is hij ook innerlijk in verband gebracht met de Zon, of de Zonnekoning. Bovendien is de Rune Tyr symbolisch voor de decreten van Satan die door de hand van Beëlzebul worden opgelegd, en in zijn symbolische uitgifte van Gerechtigheid.
Het Wapen van Zeus, dat van de Donder, genaamd "Keravnos", is gecorreleerd met het woord "Keruvim", dat een joodse en christelijke ripoff is. Het hebreeuwse woord "Cherubijn" wordt gebruikt als woord om betrekking te hebben op de hoogste geestelijke rang en macht voor een entiteit, een situatie die in dit geval de extreme kracht van Beëlzebul zou moeten aantonen. Zeus is in de orphische mysteries voortdurend vereerd om zijn bekwaamheid met "Donder". Deze donder, wordt verondersteld de ziel weer tot leven te wekken uit haar passieve staat van lethargie.

Beëlzebul/Zeus was de beschermdemoon van Alexander de Grote, die in die tijd bijna de hele bekende aarde veroverde. Alexander geloofde en had openlijk verklaard dat hij een zoon was van Zeus Ammonas, verwant aan de Egyptische God Amun [Niet te verwarren met Amon Ra, wat een andere God is, of Marduk]. Beëlzebul is de schenker van geluk, onkwetsbaarheid, en voorspoed in tijden van rampspoed. Toen Alexander het Midden-Oosten binnentrok, werd hij erkend als de zoon van "Baal", terwijl hij tegelijkertijd in Griekenland erkend werd als de zoon van Zeus Ammonas. Alexander werd gewoonlijk "Basileus" genoemd, wat in het Oosten "Bael" was, wat beide Koning en Ultieme Heerser betekent.

Hieronder ziet u het standbeeld van Zeus Ammonas, en de munten die voor Alexander de Grote geslagen zijn. Zoals men kan zien, is de gelijkenis treffend, in het bijzonder wat de horens betreft, als teken van ultieme heerschappij. Alexander de Grote werd verondersteld een afstammeling te zijn geweest van de God Beëlzebul/Zeus via zijn moeder Olympiade, die van Koninklijke Oudgriekse afkomst was, en werd gedurende zijn tijd op aarde door alle heidense beschavingen van die tijd algemeen aanvaard als een fysieke incarnatie van de macht van de God. Zijn moeder, Olympiade, was ook een diep spirituele vrouw en beoefenaar van occulte riten en meditatie.

Heer Zeus/Enlil/Bael

Alexander de Grote, koning van Macedonië

Het woord "Amen", waarmee de christenen bijna al hun gebeden afsluiten, is gestolen van het woord Amon, een epitheton dat ook van Zeus is.

Zijn mysterieuze dood op 33-jarige leeftijd [niemand weet tot in de details wat er precies met hem gebeurd is], is connotatief niet de fysieke dood, maar de een opvallende mogelijkheid dat hij het Magnum Opus voltooid had in het 33e jaar van zijn leven, waar zijn leven "eindigde". De verhalen over dronken vergif en de dood lijken ook niet veel waarde te hebben. De mythe van zijn geboorte werd sterk in verband gebracht met de beeldspraak van het symbool van de donder, en dat zijn moeder "door de donder bezwangerd" was. Plutarch schrijft dat Alexander altijd respect had voor andere heidense culturen, en waarnam dat in al die culturen dezelfde Goden aanwezig waren. Alexander, die onderwezen werd door Aristoteles [de hoogste hiërarchische leraar van zijn tijd in Macedonië, Griekenland] was geïnstrueerd en goed onderlegd in de Geestelijke Praktijken, zoals Alchemie. [8],[9],[10]

Zeus in de symboliek is rijk en doorspekt met geestelijke allegorieën en veelgelaagde kennis. De naam van Zeus is duidelijk verbonden met het proto-Europese en het Verre Oosten. Hij is de oorspronkelijke "Vader Van De Hemelen" waarover de vijand spreekt. Dikwijls, omdat zijn invloed zo groot is, wordt hij slechts "God" genoemd, of "Vader God", niet anders dan Vader Satan. De macht van Zeus heeft gewoonlijk te maken met de begrippen causaliteit, leven, bestaan en het element aether, verdeling, replicatie, en alles wat nodig is voor de schepping van het heelal en het leven in de kern daarvan. Zeus krijgt tientallen en tientallen bijnamen, die allemaal symbool staan voor de veelvoudige krachten die hij wel degelijk bezit, en die over het hele bestaan gaan, en die zijn volledigheid en volmaaktheid als God aantonen. [11]

Over de leugen die op Enlil wordt gestort voor de "zondvloed" die de "mensheid" deed zinken in de Soemerische Epossen

In tegenstelling tot de kleingeestige frauduleuze beweringen van de Hebreeër Zecharia Stichin, was Enlil [Beëlzebul in Sumerië] nooit in een "rivaliteit" met Enki, noch hebben Satan en Beëlzebul ooit zulke kleingeestige dingen tussen hen laten gebeuren. Dit zijn grove Hebreeuwse interpretaties van de geestelijke mythologie, bedoeld om de Goden te belasteren en vooral om mensen af te brengen van enig geestelijk inzicht. Nee, Enlil heeft de "mensheid" nooit verdronken.

De zogenaamde "zondvloed", die "de mensheid vernietigde", is een veel voorkomende geestelijke mythe in alle heidense culturen, de mythe is van belang voor zowel Enlil als Zeus, en toont een andere directe band met Beëlzebul aan. De zondvloed is een van de belangrijkste geestelijke allegorieën die ooit bestaan hebben, niet anders dan de Hof van Eden. Terwijl Satan de mythe van de Hof van Eden in handen heeft [wordt in een ander in onderwerp uitvoerig uitgelegd], heeft Baalzebul de belangrijkste mythe van de "zondvloed" in handen.

Uit deze mythe hebben wij de diefstal van de Ark van Noach door de godsdienstige misleiding van de Hebreeën. Noach en zijn "vrouw", zijn gestolen van Deucalion en zijn vrouw "Phyrra", waarvan de Naam "Vuur" betekent, die de mensheid gered hebben tijdens de zondvloed die door Zeus "geschapen" was. Zoals hierboven uitgelegd, is de "watervloed" die van de Kroon, die het lichaam onderdompelt met de naar beneden gerichte geestelijke energie, die het lichaam onderdompelt in de geestelijke energie. Vuur is het symbool van de Kundalini Slang die de mens kracht geeft.

De Mythe van de zondvloed heeft betrekking op het verdrinken van de onzuivere elementen in de mens, en hun vervanging door Goddelijke geestelijke energie en de hogere waardige natuur. Dit wordt bereikt door meditatie en ziel-bemachtiging. De "Zondvloed" is een geestelijke allegorie die zinspeelt op dit geestelijke feit.

Ida en Pingala [de vuur- en wateraspecten van de Slang] doen werk voor de reiniging van de ziel. De "Vloed" is symbolisch voor het overspoelen van de ziel met het waterelement [een noodzakelijke toestand die standaard zal gebeuren], waardoor onzuivere elementen ondergedompeld zullen worden, terwijl Phyrra symbolisch is voor het zuiverende vuur dat daarna volgt, en dat de mensheid redt van de zondvloed. Dit zijn ook belangrijke voorbereidingen voor het Magnum Opus.

De volgelingen van u, Beelzebul, bekroon ze met de kroon van de donderende hemelen.

HEIL BEELZEBUL!!!

Pagina door Priester Hooded Cobra 666

Bronnen/Bibliografie:

1. Woordenboek van het Oudgrieks, J. Stamatakos

2. Encyclopedie van de Griekse en Romeinse Mythologie, Lucas Roman en Monica Roman

3. In de algemene werken van Pausanias wordt Zeus de "Vliegenverwijderaar" genoemd, wat betekent dat hij pestilentie en vervloekingen afweerde. Meer hierover op: https://en.wikipedia.org/wiki/Myiagros

4. Ibid., 1, afdeling "Daimon".

5. Hebreeuwse Bijbel: Mattheüs 12:24, Markus 3:22, Lukas 11:15, enzovoort.

6. "Beëlzebub: An Unfairly Demonized Deity?", Huffington Post, https://www.huffpost.com/entry/beelzebub-an-unfairly-dem_b_9759936

7. Ibid 2, Invoer voor Zeus.

8. Plutarch, Griekse Levens.

9. “Alexander de Grote als een God”: https://www.ancient.eu/article/925/alexander-the-great-as-a-god/

10. Er bestaan maar weinig overgeleverde voorbeelden, waarvan de meeste "vals" verklaard zijn, omdat ze in beslag genomen zijn door de Christelijke Kerk, die de geschiedenis herschreef. Een voorbeeld van deze teksten is Secretum Secretorum

11. Wikipedia over de naam van Zeus: "Naamsectie" en "Epitheten"

12. Ibid 2, afdeling "Deucalion en Phyrra"

*Van heer Beëlzebul rechtstreeks naar hogepriester Hooded Cobra

Terug naar Hooggeplaatste Goden en Gekroonde Prinsen der Hel

© Copyright 2021, Joy of Satan Ministries;

Nummer Bibliotheek van het Congres: 12-16457